Η ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ είναι ένα ανεξάρτητο αριστερό σχήμα της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης που δραστηριοποιείται στο Φυσικό Αθηνών.

Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ

Τις τελευταίες βδομάδες παρατηρούμε  δηλώσεις του υπουργού παιδείας Γαβρόγλου,
αλλά και γενικότερες κατευθύνσεις του υπουργείου παιδείας για την εκπαίδευση που υποδηλώνουν
την κίνηση και τις προθέσεις της κυβέρνησης όσων αφορά την παιδεία. Η συζήτηση έχει ξεκινήσει,
από τα τμήματα των καθηγητών στη σχολή και τις συνελεύσεις στα σχολεία, μέχρι τις συζητήσεις στο
Υπουργείο για το πώς θα κατευθυνθεί η κυβέρνηση.
Δεν είναι λάθος να υποθέσουμε την ύπαρξη μιας γενικότερης επίθεσης στην εκπαίδευση, 
ακόμα και με τη σύσταση καινούριου νομοσχεδίου.
Για να καταλάβουμε βαθύτερα τον πραγματικό χαρακτήρα της επίθεσης στην εκπαίδευση, πρέπει να ξεφύγουμε και απ’ τα πλαίσια του πανεπιστημιακού χώρου και να αναλύσουμε την κατάσταση συνολικά.
Ήδη από το Γυμνάσιο είναι φανερή η σύμπτυξη των γνωστικών αντικειμένων. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι η διάκριση που γίνεται στην εισαγωγή στο Λύκειο, όπου, από τον νόμο για την Παιδεία προκύπτει ότι το 30% μόνο από τους μαθητές του Γυμνασίου θα περνάνε σε Γενικά Λύκεια και το υπόλοιπο 70% θα περνάει σε ΕΠΑΛ (!). Το ζήτημα μ’ αυτό, είναι ότι στα ΕΠΑΛ βασικό κομμάτι της εκπαίδευσης, πλέον με περισσότερη έμφαση από ποτέ, είναι η μαθητεία. Η μαθητεία είναι υποχρεωτική 9μηνη εργασία των μαθητών σε τοπικές επιχειρήσεις με μισθό 75% του υποκατότατου, χωρίς ασφαλιστικά, εργασιακά και συνδικαλιστική δικαιώματα. Αυτή η εργασία θα γίνεται στα πλαίσια «επιμόρφωσης» και περαιτέρω «εξειδίκευσης» των μαθητών ΕΠΑΛ, πάνω σε ένα συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο. Η εργασία αυτή θα διαμορφώνεται σύμφωνα με το μοντέλο εργασίας που έρχονται να εδραιώσουν συνολικά στην κοινωνία και μάλιστα με μειωμένα δικαιώματα. Δηλαδή τους χαμηλούς μισθούς, την κατάσταση της μερικής και επισφαλής εργασίας και γενικα να μην μπορείς να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου συλλογικά.
Στα ΓΕΛ, πέρα από την σύμπτυξη των γνωστικών αντικειμένων, σύμφωνα με το νόμο καταργούνται οι επαναληπτικές πανελλαδικές εξετάσεις με το πρόσχημα ότι το κράτος δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει και τον Ιούλιο τους καθηγητές (την ώρα που ξοδεύει εκατομμύρια για κλούβες των ΜΑΤ, για καινούρια μαχητικά αεροπλάνα και ελικόπτερα και μαχητικούς εξοπλισμούς). Αυτό σημαίνει ότι αν ένας μαθητής σπάσει για παράδειγμα το χέρι του, δεν θα μπορεί να ξαναδώσει εξετάσεις άρα θα πρέπει να να ξαναβιώσει όλη την πίεση των εξετάσεων και, το κυριότερο, να ξαναπληρώσει άλλον έναν χρόνο φροντιστήρια, γεγονός που δυσκολεύει ή και αποκλείει τα πιο πληττόμενα κομμάτια. Σημαντικό είναι ότι ακριβώς αυτό το γεγονός, ο αποκλεισμός κομματιών του μαθητικού σώματος από την εκπαίδευση, είναι το βασικό αίτημα το οποίο έχει συσπειρώσει τους μαθητές και τους έχει βγάλει στο δρόμο.
Σειρά έχουν και τα Πανεπιστήμια με τις εκκωφαντικές δηλώσεις της συνόδου των Πρυτάνεων, λίγο καιρό πριν, για «μείωση των εισακτέων κατά 50%» (!). Την ίδια στιγμή, όσοι «τυχεροί» πρόλαβαν να περάσουν σε μια σχολή αντιμετωπίζουν καθημερινά τις συνέπιες των μνημονίων και της κρίσης. Η υποχρηματοδότηση στην Παιδεία έχει φτάσει σε σημείο ρεκόρ συγκριτικά με τον ΑΕΠ της χώρας (μόλις 2.8 % διατίθεται για την παιδεία) και οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Οι ίδιες οι παροχές στη μέριμνα όλο και μειώνονται με συμφοιτητές μας να πετάγονται έξω απ τις εστίες. Όλο και λιγότερους βλέπουμε να αποκτούν κάρτα σίτισης και, σαν να μη φτάναν όλα αυτά, αρχίζει να κλονίζεται και το δικαίωμα στις δωρεάν μεταφορές (μπάρες, ηλεκτρονικά εισιτήρια κλπ). Δε θα μπορούσαν να λείπουν απ το «χορό» οι εργολαβίες και οι επιχειρήσεις, όπου σύμφωνα με ανακοινώσεις του Υπ. Παιδείας θα παίξουν αναβαθμισμένο  ρόλο στην ίδια την επιχειρηματική ανασυγκρότηση του πανεπιστημίου (αυτονόμηση των ιδρυμάτων, εξωτερική χρηματοδότηση από ιδιώτες, λόγο στα προγράμματα σπουδών κ.ά.)
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και δεν θέλει και πολλή ανάλυση για να ανιχνεύσει κανείς τη συνολική κατεύθυνση των αλλαγών στην εκπαίδευση.
Από το γυμνάσιο μέχρι τα πανεπιστήμια και από τα πανεπιστήμια μέχρι τους εκπαιδευτικούς, η γνώση αξιολογείται με τη λογική ζημίας και κέρδους. Μέσα στη δικιά τους κρίση βλέπουν στην εκπαίδευση ένα εύφορο πεδίο κερδοφορίας. Χρησιμοποιούν την εκπαίδευση ως κεφάλαιο με το οποίο μπορούν να κάνουν επενδύσεις. Ως φίλτρο που μπορεί να χωρίσει τη νεολαία σε κομμάτια. Να βοηθήσει τους οικονομικά δυνατότερους να ανελιχθούν και τους οικονομικά ασθενέστερους να τους αφήσει στο περιθώριο.
Ταυτόχρονα γίνεται φανερό ότι οι επιμέρους επιθέσεις στους τομείς της εκπαίδευσης γίνονται συνδεδεμένα.
Η μείωση των εισακτέων στα ΑΕΙ αποτελεί επακόλουθο της όξυνσης των ταξικών φραγμών στο Νέο Λύκειο και το «ξεσκαρτάρισμα» των παιδιών λαϊκών οικογενειών που δεν αντέχουν το οικονομικό βάρος των πανελληνίων. Όσοι πετιούνται εκτός πανεπιστημίου διοχετεύονται στα ΕΠΑΛ και  στην επισφαλή εργασία μέσω της μαθητείας ως φθηνό εργατικό δυναμικό. Αναφερόμαστε, λοιπόν σε πολλές επιμέρους αναδιαρθρώσεις, οι οποίες συνδέονται και αλληλοεξαρτώνται, δομώντας συνεπώς μία κεντρική κατεύθυνση που αφορά το σύνολο της εκπαίδευσης. Γι’ αυτό και οφείλουμε να τις βλέπουμε και να τις απαντήσουμε συνολικά.
Η δικιά μας απάντηση δεν μπορεί παρά να περάσει μέσα από την ανασυγκρότηση των ίδιων των φοιτητικών συλλόγων.
Παλεύουμε να ανατρέψουμε την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στο τώρα και όχι να περιμένουμε πότε  οι συνθήκες θα είναι πιο ευνοϊκές. Γι’ αυτό θεωρούμε απαραίτητο το συντονισμό με τα σχολεία. Το μαθητικό κίνημα βρίσκεται ξανά στο δρόμο του αγώνα. Είναι απαραίτητη η παρουσία μας μέσα από τους συλλόγους μας στις κινητοποιήσεις, στις διαμαρτυρίες, στα συντονιστικά τους. Να επιδιώξουμε, με πρώτο σημαντικό σταθμό τις 22/3 στο Υπουργείο Παιδείας, την κοινή συζήτηση και τον κοινό σχεδιασμό, έτσι ώστε με μαζικούς όρους να βγούμε και να διεκδικήσουμε από κοινού τις ανάγκες μας. Όχι, γενικά, σε πλαίσιο στήριξης του αγώνα των μαθητών, αλλά ως από κοινού αγώνα ανατροπής της επίθεσης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που θέλει να προωθήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σύμφωνα με τις επιταγές της Ε.Ε.. Αγώνα για μια άλλου είδους Παιδεία, για το Πανεπιστήμιο και το Σχολείο των αναγκών μας, χωρίς ταξικούς φραγμούς, με ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση για όλους, με γνώση που θα απελευθερώνει το άτομο και θα το ορίζει στην κοινωνία, θα φανερώνει και θα προϋποθέτει την απελευθέρωσή της.

  •       ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΙΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 22/3, ΣΤΙΣ 11:00
  •           ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ!